- yarpaq
- is.1. Ağac və s. bitkilərin yastı və cinslərinə görə müxtəlif şəkildə olan yaşıl rəngli tənəffüs orqanı. Çinar yarpağı. Qoz yarpağı. Meynə yarpağı. Limon yarpağı. Yarpaqlar payızda tökülür. – Evimiz hazırdır, bir bağ içində; Eyvanı yamyaşıl yarpaq içində. S. V.. Ağacların bir yarpağı belə tərpənmirdi. M. Hüs.. Yarpaq açmaq – yarpaqlanmaq, yaşıllaşmaq. Şəhərin kənarında olan böyük bağçada, hər yerdə olan kimi, ağaclar göyərib yarpaq açmışdı. C. C.. Pəncərənin önündə bir ağac; Puçurladı, yarpaq açdı. N. R.. Yarpaq dolması – meynə yarpağına bükülüb bişirilən dolma. . . Boşqabın içində üstü qatıqlı dörd yarpaq dolması . . qoyulardı. H. S.. Yusif yarpaq dolması ilə dolu boşqabı irəli çəkib yeməyə başladı. Ə. Vəl.. Yarpaq (nanə yarpağı) kimi (tək) əsmək (titrəmək) – tir-tir əsmək (qorxudan, soyuqdan). Biçarə münəccimbaşının ərvahı uçub, başladı yarpaq kimi titrəməyə. M. F. A.. Gülsüm qorxusundan nanə yarpağı tək əsirdi. Ə. H..2. Vərəq, səhifə. <Rza kişi> kağızdan bir yarpaq götürüb içinə çoxlu tənbəki tökdükdən sonra bükdü. Ə. Vəl.. // Yarpağa oxşayan, yarpaq şəklində olan hər şey.3. Bənd (şeirdə). <Rəsul:> Güloğlan, dörd yarpaq söz deyəcəyəm. Cavabın verə bilsən, mən buradan birbaş Təbrizə qayıdacağam. «Aşıq Qərib».
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.